Ten artykuł został przygotowany we współpracy z medialarts.pl
Jeśli uważasz, że masz do czynienia z osobą cierpiącą na urojenia, pierwszym krokiem jest uznanie, że sytuacja nie jest tak prosta, jak się wydaje. Nie należy kłócić się z tą osobą, ale starać się zrozumieć przyczyny jej urojeń i być wyrozumiałym. Jeśli to możliwe, spróbuj zapytać, co według niej widzi i czuje. Słuchając jej wypowiedzi i zadając pytania dotyczące jej przeżyć, można pomóc jej zrozumieć i poradzić sobie z lękami.
Jeśli osoba z urojeniami wydaje się cierpieć na jakąś konkretną chorobę, można zdiagnozować to zaburzenie. Urojenia mogą mieć charakter paranoiczny, grandiose, somatyczny, dziwaczny lub związany z nastrojem. Zrozumienie przyczyn powstawania urojeń może pomóc zarówno tobie, jak i osobie dotkniętej tym zaburzeniem w radzeniu sobie z nimi. Warto też w razie potrzeby szukać profesjonalnej pomocy. Rozmowa z osobą z urojeniami to okazja, by dowiedzieć się więcej na temat zdrowych strategii radzenia sobie z chorobą i sposobów opieki nad nią.
Epizody psychotyczne mogą obejmować szeroki zakres dziwacznych zachowań, dlatego ważne jest, aby zachować szacunek dla doświadczeń tej osoby. Należy pamiętać, że osoby te nie są zdolne do racjonalnego myślenia. Najlepiej nie kłócić się z nimi ani nie podważać ich przekonań – może to prowadzić do dalszych kłótni, a nawet oskarżeń o spisek. Stosując się do tych wskazówek, pomożesz im uporać się z kryzysem.
Warto też zrozumieć różnicę między urojeniami a halucynacjami. Zazwyczaj osoba ma urojenia, jeśli wierzy w coś, co nie jest prawdą. Jest to częsty objaw psychozy. Osoba z urojeniami może również cierpieć na wiele innych dolegliwości, które utrudniają jej kontakty z innymi.
Ogólnie rzecz biorąc, osoba cierpiąca na urojenia zaprzecza rzeczywistości, wierzy w istoty nadprzyrodzone i ma poczucie, że nie jest w stanie odróżnić rzeczywistości od halucynacji. Chociaż dokładna przyczyna urojeń nie jest znana, wczesne ich wykrycie ma kluczowe znaczenie dla zminimalizowania zakłóceń w życiu osoby chorej, jej rodziny i związków. Ponadto, jeśli diagnoza zostanie postawiona we wczesnym stadium, osoba z urojeniami może lepiej reagować na leczenie.
Osoba z zaburzeniami urojeniowymi nie będzie mówić o swoich przekonaniach, nawet jeśli są one prawdziwe. Osoba z urojeniami będzie wierzyć, że jest przez kogoś źle traktowana lub że osoba trzecia planuje wyrządzić jej krzywdę. Urojenia te mogą być związane z takimi zachowaniami, jak prześladowanie czy kontaktowanie się z władzami. Zaburzenia te są jednak znacznie rzadsze niż inne zaburzenia psychiczne, takie jak schizofrenia.
Urojenia paranoidalne mogą być trudniejsze do leczenia i mogą nie być łatwe do rozpoznania. Zaburzenie to charakteryzuje się skrajną drażliwością, ochroną emocjonalną i wrogością. Ponieważ osoba cierpiąca na urojenia paranoidalne może nie zdawać sobie sprawy z tego, że cierpi na chorobę psychiczną, postępy w leczeniu mogą być powolne. Wyleczenie z urojeń jest jednak możliwe. Opcje leczenia często obejmują połączenie leków przeciwpsychotycznych i terapii poznawczo-behawioralnej.
*** Przetłumaczono za pomocą www.DeepL.com/Translator (wersja darmowa) ***